Arkadaş edinmek için önce iyi bir seçim yapmalıyız. Sonra da kendimize çeki düzen vermeliyiz. Yani iyi huylu, güler yüzlü, tatlı dilli, dürüst, saygılı, sevecen ve arkadaş canlısı olmalıyız. Eğer arkadaş seçimimiz iyi olmazsa kötü huylu kişiler bizi de kötüye götürür. İyi huylu kişiler bizi daha da iyiye götürür. Arkadaş edinmek hayatımızın büyük bir kısmında, hep yer alır. Küçükken, büyüyünce, iş sahibi olunca, evlenince ve hatta yaşlanınca bile insan arkadaşa ihtiyaç duyar. Kimi arkadaşlar vardır ki ömür boyunca hep yanında olur ve kimse onun yerini tutamaz. Kimi arkadaşlar vardır ki insana "Keşke tanımasaydım" dedirtir.
Arkadaş: Dosttur, candır. Sırlarını paylaşıp rahatladığın sırdaş, kıyafette öneri aldığın modacı, kavga edip hemen barıştığın, küs kalamadığın kardeştir. Arkadaş her konuda yardımcı olmaya çalışan yardımcıdır, can şenliğidir. Seni mutlu etmek, moralini düzeltmek için güldürmeye çalışan şebektir. Arkadaş kimi zaman anne ve babadan bile daha yakındır. Bence arkadaşsız hayat hiç çekilmez olur. İnsan kendini boşlukta gibi hisseder.
Benimde zamanında kötü arkadaşım oldu. İnsanın huyunu değiştiriyor ve kötüye götürüyor. Öğretmenim annemi çağırarak ondan uzaklaşmam gerektiğini söyledi. Ben de yavaş yavaş ondan uzaklaşmaya başladım ve sonunda kurtuldum. Ondan ayrılınca nasıl biri olduğumu daha iyi anladım. Daha sonra kendime yeni bir arkadaş edindim. Halimden anlayan, iyi huylu, güler yüzlü, kafa dengiydi. Yeni arkadaşımla çok daha mutlu oldum ve nasıl kötü bir durumun içinde olduğumu çok daha iyi anladım. Öğretmene çok hak verdim ve beni önemseyip yardım ettiği için teşekkür ettim. Eğer öğretmenim olmasaydı, benim değiştiğimi görmeseydi belki çok daha kötü durumlara gelebilirdim. Arkadaş insanı rezil de eder vezir de demişler.
Siz de kiminle arkadaş olduğunuza ve seçeceğiniz arkadaşa çok dikkat etmelisiniz. Yani demek istediğim "ARKADAŞ DEĞERİNİ ÇOK İYİ BİLMEK GEREKEN BİR MÜCEVHERDİR." Arkadaş çocukluk ve gençlik yıllarında daha çok bulunur.